okpić — dk VIa, okpię, okpisz, okpij, okpił, okpiony okpiwać ndk I, okpićam, okpićasz, okpićają, okpićaj, okpićał, okpićany, pot. «wywieść w pole, oszukać, zwieść kogoś» Okpić kogoś przy grze w karty. Okpić kogoś na parę tysięcy złotych. okpić się… … Słownik języka polskiego
kasza — 1. przestarz. Dmuchać, nadmuchać, pluć, napluć komuś w kaszę «wtrącać się, wtrącić się w brutalny sposób do czyichś spraw, traktować, potraktować kogoś grubiańsko, w sposób obraźliwy»: (...) jak się pan sam przekonałeś, nie tak łatwo nam dmuchać… … Słownik frazeologiczny
kasza — ż II, DCMs. kaszaszy; lm D. kasz «ziarna zbożowe oczyszczone i łuszczone, grubo zmielone lub utłuczone, czasem całe (np. kasza gryczana); krupy, potrawa z tych ziaren» Kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, krakowska, kukurydziana, owsiana,… … Słownik języka polskiego
nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… … Słownik języka polskiego
ocyganić — dk VIa, ocyganićnię, ocyganićnisz, ocyganićgań, ocyganićnił, ocyganićniony pot. «rozmyślnie wprowadzić kogoś w błąd; oszukać, okpić, nabrać» Ocyganić kolegę, sąsiada … Słownik języka polskiego
odrwić — dk VIa, odrwię, odrwisz, odrwij, odrwił, odrwiony odrwiwać ndk I, odrwićam, odrwićasz, odrwićają, odrwićaj, odrwićał, odrwićany «oszukać kogoś, zwieść, wyprowadzić w pole; okpić, oszwabić, ocyganić» Nie dać się odrwić przez kogoś a. komuś … Słownik języka polskiego
okantować — dk IV, okantowaćtuję, okantowaćtujesz, okantowaćtuj, okantowaćował, okantowaćowany 1. pot. «wprowadzić kogoś w błąd dla własnej korzyści; oszukać, zwieść, okpić, wykantować» Okantować wspólnika. 2. środ. «zaopatrzyć narty w metalowe krawędzie;… … Słownik języka polskiego
oszwabić — dk VIa, oszwabićbię, oszwabićbisz, oszwab, oszwabićbił, oszwabićbiony oszwabiać ndk I, oszwabićam, oszwabićasz, oszwabićają, oszwabićaj, oszwabićał, oszwabićany, pot. «okpić, oszukać kogoś» … Słownik języka polskiego
wykantować — dk IV, wykantowaćtuję, wykantowaćtujesz, wykantowaćtuj, wykantowaćował, wykantowaćowany pot. «wprowadzić kogoś w błąd dla osiągnięcia korzyści; oszukać, zwieść, okpić» Wykantować kogoś przy rozliczeniu … Słownik języka polskiego
wykiwać — dk I, wykiwaćam, wykiwaćasz, wykiwaćają, wykiwaćaj, wykiwaćał, wykiwaćany posp. «oszukać, okpić, zwieść kogoś» Łatwo go było wykiwać … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
